زهرا تویی که زهره به نامت قیام کرد

خورشید در لقای تو رخ در نیام کرد

نام تو را نبرده خدا در کتاب خویش

یعنی که او به منزلتت احترام کرد

تنها نه مصطفی که به شانت درود گفت

بلکه به رافت تو خدا هم سلام کرد

عالم نداشت بی تو شب قدر فاطمه

قدر تو بود و بر سر ما مستدام کرد

تا آنکه بوی مرحمت تو به ما رسد

نام تو ذکر نافله صبح و شام کرد

مهر تو چون نشست به هر سینه ای خدا

آن سینه را به آتش دوزخ حرام کرد

اما چه بود جرم تو ای آبروی خلق

دشمن چرا تو را هدف انتقام کرد

کد هدایت به بالا